Vachtkleur E-Locus (5 varianten) – hond

Vachtkleur bij honden wordt gecontroleerd door een breed scala aan verschillende genen die samenwerken. Deze genen worden vaak ‘loci’ genoemd. De Extension, of E-Locus, komt overeen met het gen ‘melanocortin 1 receptor’ (MC1R), dat betrokken is bij de regulatie van pigmentproductie. Actieve MC1R zorgt ervoor dat een cel “overschakelt” van de productie van phaeomelanine (geel/rood pigment) naar eumelanine (zwart/bruin pigment). Mutaties die de E-locus beïnvloeden, resulteren vaak in een lichtere kleur van de vacht, van zwart /bruin naar rood / geel / wit.

De wild-type vorm van de E-Locus wordt aangeduid als ‘E’. Honden met ten minste één E-allel zijn in staat om donkere vachtpigment te produceren. Deze donkere vacht kan echter verder worden beïnvloed door andere vachtkleurloci zoals de B-Locus en D-Locus.

De recessieve mutaties aangeduid als ‘e’ onderbreken de functie van MC1R. Honden met twee e-allelen hebben een lichtere vacht. Afhankelijk van het ras kan hun kleur worden beschreven als rood, geel, abrikoos, crème of wit. Er zijn verschillende varianten van de e-mutatie: e1, e2 en e3. Deze varianten zijn specifiek voor verschillende rassen, maar elke combinatie van twee e-allelen resulteert in het verlies van donker pigment.

Er zijn ook verschillende dominante E-locus mutaties, die in plaats daarvan de verdeling van donker pigment beïnvloeden. De Grizzle mutatie, EG, is specifiek voor de Afghaanse windhond en Saluki, en resulteert in het donkere patroon dat bekend staat als Grizzle of Domino. De Melanistic Mask mutatie, EM, veroorzaakt een maskerachtige donkere kleur van de vacht rond het gezicht en de snuit. Een melanistisch masker kan echter onzichtbaar zijn als de rest van de vacht van de hond op dezelfde manier donker is.

De E-locus mutaties hebben verschillende gradaties van dominantie over elkaar. EM is dominant over alle andere varianten, gevolgd door EG. De drie e-mutaties zijn recessief.